اي تو خوشترازرويا نقش بي غبارم باش

روح بي قرارم رفت،جسم نا اميدم ماند

يا دل قرارم ده، يا سر قرارم باش

عشق وذلت جاويد با تو طعم ريحان داشت

تا فرو نيا فتادم،برگي ازبهارم باش

بي غرور بايد رفت،سايه هاي خاکي را

اي نهال نو رسته سايه مزارم باش

با سکوت قبرستان با دو رکعت وحشت

آن شبي که جان دارم تا سحر کنارم باش.

upam bia. montazeram ha