آب

چه زلال و روشن وقتي جاري ست!

پرنده

چه آرام وپرابهت وقت پرواز!

صبح

چه نرم! چه صادق!

و تازه مي فهمم...

چقدر دلم براي "منم" تنگ شده است.

چقدر وجودم آواره بودنم شده است.